Tag: Tesla

  • De “Waterstof Tesla”- vragen en antwoorden / #Hesla

    Ik heb besloten dit artikel om te bouwen naar een algemeen artikel over experimenten met waterstofoplsag en waterstofvoertuigen.

    Over Waterstof voor persoonlijk transport
    Voorlopig, totdat we omkomen in duurzame energie, wordt waterstof gemaakt door methaan (aardgas) met stoom te kraken. Hierbij komt veel CO2 vrij en bovendien kost het veel energie om te maken. Waterstof kost daarom €12 per kilo. Daarmee is het voor auto’s  een te kostbare “brandstof” als je het vergelijkt met traditionele brandstoffen, en al helemaal vergeleken met rijden op accu’s. Maar waterstof heeft wel het voordeel dat het snel te tanken is en, als ruimte geen probleem is, makkelijk meegenomen kan worden. Vooral voor zwaar transport en wellicht vliegen, is het op termijn een bruikbaar alternatief voor fossiel. Ik juich om die reden experimenten met waterstof van harte toe.

    De Hesla
    Deze omgebouwde Tesla is een demonstratieproject om te laten zien wat mogelijk is met conversiekits. Voor nichetoepassingen kan het best praktische zijn om elektrische voertuigen te hebben met een zeer ver bereik. Mijns inziens een nichemarkt maar er kan veel kennis mee vergaard worden voor conversie van zwaar transport, een toepassing waar ik waterstof wel in een glansrol zie.

     River Simple
    Een kleine brandstofdcelauto (met een energiebuffertje van ultracaps)

    Waterstofopslag

    Waterstofbromide

  • Een ongemakkelijke waarheid over windmolens?

    Weert 25-01-2018 – Trouw schreef van de week een stuk over windmolens, dat die duurzaam moeten en zo want anders laat maar.  Ja windmolens zijn gemaakt van materiaal want het zijn dingen. En ja er zitten ook materialen tussen die best wat duurzamer kunnen. Maar dat geldt ook voor iPhones, tandenborstels, steenkoolcentrales, vliegtuigen en krantenpapier. Ik schreef in 2013 al een blog over het bullshitverhaal van de gifmeren in China. Ik herhaal het hier, met als toevoeging dat de grootste windmolenbouwer van de wereld Vestas geen “Rare Earth” gebruikt in z’n generatoren. Enjoy.

    =======================

    U bent van mij gewend dat ik op de mooie en minder mooie kanten van duurzame energie in ga. “Wind op zee” is een stokpaardje van mij en ik schrok me dan ook een hoedje toen ik gisteren dit artikel onder ogen kreeg:

    De-neodymium-industrie-in-Baotou-th

    De dodelijke keerzijde van windenergie
    Met daarin teksten als “(in China worden) de kostbare zeldzame grondstoffen gevonden” en “een meer dan 120 km² grote poel van borrelend giftig afval”

    Wat is er aan de hand?
    Duurzame auto’s en windmolens zitten volgens het artikel tjokvol supermagneten gemaakt van Neodymium. En Neodymium is een zogenaamde “zeldzame aarde” (rare earth in het engels). En de winning is volgens het artikel alleen mogelijk in Binnen-Mongolië, alwaar de hel op aarde is gecreëerd om alle treehuggers van de wereld aan hun portie Nyodimium-magneten te helpen die ze nodig hebben in hun Priussen en Windmolens. De winning is extreem vervuilend, er moeten afgedankte zuren en zware metalen (waaronder o.a. uranium) gedumpt worden en het mijnstof zorgt er voor een dodelijke leefomgeving waarin de levensverwachting dramatisch gedaald is.

    Tot zover de samenvatting van dit verhaal op o.a. Fibronot.nl (hofleverancier van klimaat scepticisme en ander ongerief).

    Een stapje naar achteren
    Je schrikt je een ongeluk als je dat leest, want ja, ik ben van de Tesla en de Prius en windmolens en zo. Dus ik moet me dit wel aantrekken. Ik ga de wereld niet beter achterlaten voor mijn kinderen en ondertussen de Binnen-Mongolen laten creperen. En zoals zo vaak is dat ook helemaal niet nodig, als je even 2 keer adem hebt gehaald, een stapje naar achteren hebt gedaan en het grotere plaatje hebt bekeken.

    Want wat zijn de feiten?
    Het valt allemaal wel mee met die Neodymium magneten. De wereldproductie van dit metaal is ongeveer 7.000.000 kilo per jaar.

    De bronnen spreken elkaar erg tegen trouwens, maar ik hou de laagste maar even aan:
    7.000.000 kilo (elementen database)
    21.000.000 kilo (metals about)
    80.000.000 kilo (alle rare earth : beleggings site)

    In een  Prius zit een magneet van 1 kilo, in een windmolen een van 250 kilo. Een magneet bestaat echter maar voor 11% uit Neodymium (de rest is ijzer en borium : Nd2Fe14B) . Dus als we wereldwijd elk jaar een miljoen Priussen bouwen en 10.000 windmolen dan is daar 11% x 3.500.000 =  385.000 kilo Neodymium voor nodig, 5,5% van de wereldproductie. De rest zit in gekleurd glas, harde schijfkoppen, MRI-scanners en kinderspeelgoed.

    speelgoed

    Dat stinkende meer van 120 vierkante kilometer dan? Dat meet 2,5 x 2,5 kilometer (gemeten met Google Earth). Dat is iets meer dan 6 vierkante kilometer, nog steeds erg groot voor een gifpoel, maar wel 20x zo klein als volgens de bangmakers. Dus die 120 vierkante kilometer gifmeer van hierboven is eigenlijk 6km2 x 5,5% = 330.000 vierkante meter groot als ze alleen magneetmetaal zouden winnen, een poel van 575×575 meter, groot genoeg om morgen actie op te ondernemen, maar geen zee!

    En die arme Mongolen dan?
    Tja, dat Neodymium blijkt helemaal niet zo zeldzaam als de naam doet vermoeden. En het kost maar 100 euro per kilo. En er is zat van. Alleen de Chinese overheid staat toe dat een stel maffiose mijnbouwdirecteuren alle niet bestaande milieuregels overtreden die China ooit bedacht heeft, en er dus mee weg komen om op de meest gore en primitieve en daarmee winstgevendste manier de metalen te winnen.

    Om een idee te krijgen van hoe vies en gevaarlijk werk deze mensen doen moet je eens naar dit filmpje kijken en dan moet je  weten dat het poeder giftig is, en de stroom waarmee de magneten gemagnetiseerd worden absoluut dodelijk is (mooie schoentjes). Let ook op alle slecht sluitende machines, roestige pijpen en Neodymiumstof op de handen.

    fabrieksarbeider

    Als China milieueisen zou stellen dan is het probleem morgen opgelost (op het opruimen van de milieuramp na dan, maar daar heeft China genoeg voor verdiend om dat op te ruimen).

    Ik kan me heel goed voorstellen dat er met het bekend worden van dit verhaal strenge Europese regels komen (Max Havelaar Neodymium) die ervoor zorgen dat, voor het tienvoudige waarschijnlijk, Nydymium op een nette manier gedolven wordt, want dat kan makkelijk. Samenvattend : de supergoedkope gore mijnen concurreren schoon Nyodimium uit de markt. Dat kan je de windmolenbouwers absoluut niet aanrekenen.

    En als we geen 10.000-den maar miljoen molens gaan bouwen?
    Die kunnen prima zonder Nyodimium volgens Siemens, alleen zijn generatoren op basis van supermagneten nu nog goedkoper:

    “Generators currently offered use permanent magnets with neodymium and dysprosium elements,” added Stiesdal. “A variant design magnetized with a system not using rare-earth magnets will be available in case of shortage of these rare-earth elements.”

    En Tesla?
    Daar zit geen Neodymium in, want Tesla gebruikt inductiemotoren (van koper en aluminium).

    Ps . bedankt @HugoTeerds en @Kanteldenker voor jullie bijdrages

    PPS. De Volkskrant bericht vandaag ook dat het wel meevalt met die zeldzame aardse, alternatieven genoeg:
    20131202-162104.jpg

    PPS 19-04-2014 : Nog meer goed nieuws: Het Europese research project dat supermagneetloze automotoren ontwikkelt heeft zijn prototype gepresenteerd.
    20140419-094750.jpg

    (Oorspronkelijk gepubliceerd op mijn oude blog “Stormglas” op 19 november 2013)

    Door Lars Boelen

  • Tesla’s en de Noordpool – Fit for purpose

    Gisteren kwamen 400(!) Tesla enthousiastelingen per ongeluk op mijn blog omdat verwijzingen naar mijn “Tesla stukjes” op het Tesla-forum werden gelinked. Sommigen van jullie waren teleurgesteld omdat het niet écht Tesla stukjes waren, Tesla figureerde in een (prominente) bijrol. Ik heb echter wel degelijk ook echt iets over Tesla’s te melden (hoewel dit wéér geen rij-impressie van boven de Poolcirkel is, met echte autoverkooptechnieken bent U wéér naar binnen gelokt dus!), en liep al een tijdje met een stukje in mijn hoofd dat ik nu voor jullie, 15 nieuwe Twittervolgers, maar eens aan het digitale perkament moest toevertrouwen. Daar gaan we.

    20131020-185441.jpg
    Voor wie bovenstaande video nog niet gezien heeft : verplichte kost, en daarna terugkomen voor de rest van mijn verhaal! OF NEE! weet je wat, wacht even en lees eerst mijn verhaal en kijk het filmje dan.

    Ik ben geen auto journalist of zelfs maar liefhebber, en lees maar een doodenkele keer een autoblad als vrouwlief zich een nieuwe garderobe aan het aanmeten is en af en toe een instemmend “humhum” nodig heeft. Hoe er zoveel onzin geschreven kan worden over een stuk gereedschap is verbazingwekkend. Auto’s onder de ton zijn sowieso geen “rijderswagen” en als er niet met 235 km/h over beijsde Schotse landweggetjes te racen is val je ook genadeloos door de mand. Kwaliteit wordt afgemeten aan hoe snel je op een racecircuit een rondje aflegt, of binnen hoeveel seconden je op 100, 120 of 200 zit. Ik snap gewoon niet hoe auto-ingenieurs denken : als ze een nieuwe hamer zouden moeten ontwerpen zou het een hydraulisch versnelde 100 kilo zwaar titanium geval zijn met koolstof afremschijven. De vakliteratuur zou het ding prijzen omdat je er in een regenwoud op 65 meter hoogte een draadnagel mee in een hardhouten boom kan slaan. Als iemand zou zeggen dat een klauwhamer van 7,50 van de Gamma ook zou voldoen zou hij meewarig aangestaard worden : “duidelijk een zielenpiet die geen gevoel heeft voor het ECHTE TIMMEREN”.

    Zo het hoge woord is er uit: een auto is een stuk gereedschap en moet voor zijn taak geschikt zijn. Er zijn mensen die ook daadwerkelijk zo tegen een auto aankijken, en dat deed de gevestigde industrie op zijn grondvesten schudden toen zich een semi-elektrisch alternatief voordeed in de vorm van de Prius. De eerste generatie werd weggelachen, de tweede (de eerste die in Nederland verkocht werd) was een praktische zuinige gezinsauto, de derde was extreem schoon en zuinig onder alle omstandigheden en werd een hit, net als de 4e die met een forse accu zelfs oplaadbaar was. Volledig elektrisch rijden was binnen handbereik.

    Paniek, Want een volledig elektrische auto slijt niet omdat er geen 12000 explosies per minuut (Paardengetrappel!) in “het vooronder” plaatsvinden. En auto’s die niet slijten hoeven niet vervangen te worden, en tot slot zouden de grootste bondgenoten van de autofabrikanten (de olieproducenten) zonder inkomsten komen te zitten. Daarom werd er een marketingplan gemaakt met de illustere naam FUD. Met Fear, Uncertainty & Doubt werd de markt bewerkt en met veel succes een nieuwe begrip geïntroduceerd: Range Anxiety, angst om zonder brandstof te komen te zitten. Het begrip was al latent aanwezig bij den menschen (range van een ICE 800km, benzine stations om de 5 km) en hoefde alleen subtiel aangewakkerd te worden door het de autojournalistiek in te fluisteren. Zo konden “slimme” auto’s als de Chevy Volt vermarkt worden (met matig succes overigens, omdat de auto niet echt bijzonder veel waar voor z’n geld levert)

    En toen was er (de) Tesla
    Met een auto die 400 km kan rijden op een lading, 5 volwassen met heel veel bagage kan bergen, er fantastisch uitziet (zei de liefhebber) en als een sportwagen presteert, is het een propositie die voor veel (rijke) techniekliefhebbers onweerstaanbaar blijkt. Mensen die zich een comfortabele BMW kunnen veroorloven vallen na een proefrit als een baksteen voor het rijgenot. In het rijke Noorwegen is de wagen momenteel zelfs best verkopende auto. De Noren zijn sowieso goed bezig, want ze investeren het geld dat ze met hun olie en gas verdienen in een wagenpark dat hun toch al riante energiepositie nog eens dramatisch versterkt (als tweeweg Vehicle-to-Grid laders eenmaal beschikbaar worden gesteld). Er zijn dus heel veel rationele Scandinaviërs die eieren voor hun geld kiezen, en alle waarschuwingen van de fossielen in de wind slaan : de accu’s lopen leeg bij -20, de accu’s kunnen nooit voldoende stroom leveren bij vrieskou, wat als de accu leegraakt in een bos tussen de wolven. De meneer in het filmpje was alle commentaar doodziek, en deed iets wat volgens het gevestigde auto-journaille zoiets is als zonder condoom seks hebben met een blind date : superspannend, maar de kans dat het verkeerd afloopt is levensgroot. HIJ GING DE AUTO GEWOON GEBRUIKEN.

    Voor de fossielen hier een lijstje van andere superbelangrijke dingen die je nog meer met een Tesla kan doen, maar niet met een ICE:
    – ’s nachts na een feestje zonder gêne uit een slapende woonwijk wegrijden, en toch de straatstenen uit de weg rijden
    – kilo’s afvallen omdat je niet meer verleid wordt door de dagaanbiedingen bij de kassa van het benzinestation
    – in de schemering door een Frans bos sluipen op zoek naar herten, vossen en wilde zwijnen
    – elke dag met volle tank vertrekken
    – een dikke vinger opsteken naar Poetin, Shell of willekeurig welke andere mastodont
    – je verbazen over de restwaarde van je auto
    – je geen zorgen maken over koppakkingen, aandrijfriemen, koppelingsplaten en remschoenen als je een 10 jaar oude Tesla koopt.
    – 5 minuten stiekem achter een groepje fietsende hockeymeisjes rijden
    – lachen omdat een ICE’er niet snapt dat jij je auto met 120 kilometer per uur vol kan gooien

    Zo, dat was het wat ik over de Tesla te zeggen had, ik hoop dat ik je niet teleurgesteld heb.
    En nu : FILMPJE !

    TwitterVolgen

    Ps : U moet de reviews over nieuwe hybride voertuigen van de fossiele automakers wel blijven lezen: hoe meer dubbele volledig digitaal schakelende voor- tussen- en na versnellingsbakken er toegevoegd worden om de elektromotor werkend te krijgen, hoe beter de auto wel moet zijn, hilarisch.