Je gaat het pas zien als je het door hebt. Op dinsdag trof ik zoonlief thuis op de bank met YouTube filmpjes op de tablet aan waarin collega 10-jarigen uitlegden dat je “voor 20ct bij de Aldi ZO’N pak lucifers kon kopen” en wat je daar wel allemaal niet voor gaafs mee kon doen (indringend gesprek volgde). Twee vuurgerelateerde incidentendagen volgden. Vrijdag bij de thee kwam de aap uit de mouw, die maandag was de brandweer langsgeweest en die had de klas omstandig (en ik vermoed erg enthousiast) verteld over de gevaren van brand, lucifers, spuitbussen en god mag weten wat nog meer voor spannende experimenten. Hij had tot dat moment nog nooit omgekeken naar vuur (behalve met papa bij de barbecue).
En zo subtiel werkt dat dus, kidsmarketing. In de veilige setting van de klas staan de kinderbreintjes weid open voor de meest directe en subtiele suggesties. En daarom moeten we dus in schoolsituaties gewoon een algeheel verbod op reclame en “voorlichting” invoeren. Mijn kind hoeft geen Unilever Smeerdiploma, geen door CocaCola gesponsord Jongeren op Gezond Gewicht sportfestijn of Venz Koningsontbijt.
Ouders moeten het heft zelf weer in handen nemen, al die voorlichting in klassikale situaties is misschien hoogst educatief en leuk, maar als het om brandveiligheid of voedselveiligheid gaat dan kunnen ouders dat prima zelf met hun kroost bespreken. Daar mag best via school lesmateriaal over aangeleverd worden, maar de commercie moet daar kilometers ver vandaan blijven.
Het was trouwens best leuk om een rondje met ‘m door het huis te maken en een slechte stekker te repareren en vluchtplan te oefenen. Hou je veilig (zonder Cola).
