Tag: economie

  • Aardgas levert GEEN bijdrage aan onze economie

    (Voor mijn ZZP-vrienden in de duurzaamheidswereld)

    Een hele korte flashback naar mijn tijd in de fossiele economie.
    Ik had een goedbetaalde job met een mooie titel bij een zeer gerenommeerd internationaal IT bedrijf waar ik via Skype nutteloze excellsheets heen en weer schoof tussen India en Hongarije tegen een klanttarief waar ik me nu nog voor schaam (en waarvan ik zelf een fractie zag). Ik werd elk jaar vlak voor de Focal Point Review of ander drieletterige event ’s nachts badend in het zweet wakker omdat ik zeker wist dat mijn nutteloze excellsheets nu dan toch echt zouden leiden tot waarschuwing en ontslag maar elk jaar was het weer goed genoeg voor 0% salarisverhoging, net zoals mijn uitblinkende collega’s kregen. In januari was de 5e ontslagronde in 5 jaar en ik stak mijn vinger op.

    Nu terug naar de titel van mijn blog.

    Minister Kamp/CBS vulde de media vanmorgen met  het paniekverhaal dat “de economie” niet zo hard groeit als zou kunnen omdat de aardgasproductie stagneert. Zijn economie bedoelt ie.

    De Fossiele Economie kenmerkt zich als volgt:

    • Consument koop elke 20 jaar voor bijna niets een CV-keteltje 
    • Consument betaalt tot zijn dood €150-€350 per maand voor:
    • gas abbonmement
    • vastrecht op gas
    • elektriciteit abonnement 
    • electra vastrecht

    Die 150-350 euro moeten eerst verdient worden (bruto €200-700) en gaan voor meer dan de helft naar aandeelhouders buiten Nederland. Maandelijks maken we met onze 5 miljoen huishoudens zo ongeveer een miljard over aan bloedkolenboeren, teerzand exploitanten en de aandeelhouders van de NAM: Shell en Exxon. Dat geld verdwijnt dus over de grens, weg uit onze economie, elke maand opnieuw.

    Inmiddels werk en leef ik zelf steeds meer in de nieuwe economie, de fossielvrije economie. Dat zit zo. Ik heb in januari een huis gekocht, vlak voor ik mijn vinger opstak, en heb het helemaal fossielvrij gemaakt: gas er uit, warmtepomp er in, 5200 Wp op het dak. En niet zomaar de eerste de beste Chinese aanbieding du jour, maar zorgvuldig uitgezochte spullen die ik uitkoos na gesprekken met doorgewinterde Nederlandse ondernemers. Dat bleek achteraf een bijzonder goeie move, want voor de een ga ik warmtepompen aan de man brengen en voor de andere rij ik (nu nog even fossiel maar zo snel mogelijk elektrisch) heel Limburg en Brabant door om Zonnepaneel-verhuur uit te leggen. En dat draait als een tierelier. Elke dag gaan er nu panelen het dak op waardoor minder bloedkolen verbrandt worden, het is echt leuk werk wat ik doe en belangrijker, ik kan dat werk doen omdat ik in de lokale economie geïnvesteerd had! 

    Maar kijk ook eens wat er in mijn eigen micro economie gebeurt: ik heb nog maar €120 euro per jaar aan energielasten (meest vastrecht overigens), het bedrag dat ik uitspaar heb ik in m’n eigen zaak gestopt. Elke keer als ik iemand zonnepanelen, LED’s, infraroodpanelen of een warmtepomp verkoop dan wordt de fossiele fantasie economie van Henk Kamp een stukje kleiner maar de echte economie, die waarin wij brood voor elkaar bakken en kopen, krijgt een enorme boost.

    Ik ben met lokale ondernemers rondom mij heen, die met hetzelfde bezig zijn als ik, een heel netwerk aan het bouwen van diensten die helpen bij het afkicken van fossiel. Ik zit net zoveel tijd op Skype als in mijn IT tijd, maar nu met echte mensen die ik af en toe een hand kan geven en die, allen ZZP’er, veel meer als collega voelen dan ik ooit ervaren heb bij MegaCorp. Ik zie gewoon elke dag hoe goed het werkt, ik doe het nu een maand en ik wil nooit meer anders!

    Het is mijn overtuiging dat als we Henk met z’n statistiekjes laten spelen achter zijn bureau dat hij ook heel gelukkig wordt, maar dat we niet meer moeten geloven dat “de economie” niet meer groeit als we stoppen met de aarde op te branden. En ik bedacht me nog wat. Als we de gasopbrengsten weglaten uit ons BNP (omdat het netto een last is, zie alle schulden die we nog in Groningen moeten aflossen) dan krimpt onze “economie” ineens gigantisch en hoeven we ook veel minder af te dragen aan Brussel. Kassa!

    Afsluitend drie urgente punten die ik dagelijks tegenkom onderweg en die snel opgelost moeten worden:
    1)  Een oplossing om al die bouwmarktjacuzzi’s duurzaam warm te houden, ze gebruiken net zoveel stroom als een eengezinswoning, maar niemand is daarvan op de hoogte (tot de afrekening komt, waarna de panelenman mag op komen draven)

    2) De stroomprijs voor ondernemers moet naar 23 cent. Wist u dat ondernemers maar 5 cent per kWh betalen? Een kwart van wat u betaalt! En Essent kent “handige truukjes” om ondernemers thuis te laten profiteren van het zakelijke tarief. Poeffffffffffff. Ik ben dan ook wel ondernemer maar ook GroenLinkser en wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen. Weg dus met dit soort voordeeltjes die de Fossiele bedrijven voor hun grootverbruikers geregeld hebben in Den Haag.

    3) Het land ligt nog tjokvol met asbest. In 2024 moet alles weg zijn maar er is geen hond die zich daar druk om maakt. Gaat zo NIET gebeuren.

    Prettig weekend, Lars

  • “Klimaatbeleid is een economisch vraagstuk?” Nee het is MOREEL vraagstuk!

    Vanmiddag kwam de volgende tweet voorbij in mijn TimeLine:

    20140614-214201-78121020.jpg

    Regelmatige volgers zullen inmiddels wel weten dat ik niet zo veel op heb met het vak macro-economie. Van bedrijfseconomie* kan je nog zeggen dat het min of meer handig is : “is in een nieuwe machine investeren een goed idee?”. Zodra economen echter “macro” gaan zijn het hopeloze in de weg staanders van duurzame verandering. Bij elk voorstel is het “te schadelijk voor de economie”, “niet kosteneffectief”, “suboptimale middelenallocatie” en wat al niet meer. Enkele heldere geesten melden de laatste tijd dat “nu handelen” wellicht goedkoper is dan uitstellen, waarna er weer tonnen papier verspild worden over de voor en tegenstandpunten.

    Economen zijn mijns inziens totaal ongeschikt om met hun zakjapanner in de hand de wereld te besturen. Honderden miljoenen belastinggeld gaan er naar economisch onderzoek waaruit pareltjes als de Black-Scholes formule zijn ontstaan:

    20140614-215430-78870956.jpg

    De regel hierboven is de oorzaak van de financiële crisis in 2008. Waarom? Omdat niemand in een oogopslag snapt wat deze formule nou eigenlijk betekent. Hij wordt/werd gebruikt bij het berekenen van de prijs van gebundelde hypotheken, en omdat iedereen zo onder de indruk was van wat een paar slimme jongens met dit model verdient hadden luisterde niemand naar risicobewakers die zeiden dat je die formule NIET als model voor de hele wereld kan gebruiken. Geen bank-CEO die naar hen luisterde, geldhongerig als ze waren. (Er bleek overigens een onzichtbaar foutje in de formule te zitten : ze gingen namelijk uit van onafhankelijke risico’s terwijl in de praktijk bleek dat in onze mondiale economie alles met alles samenhangt).

    Ook bij het “oplossen” van de crisis speelden macro economen een hoofdrol. Hun advies: gratis geld geven aan de TBTF banken, wederom hopend, net als in Reagan’s tijdperk, op Trickle Down Economics. Wederom werkte het niet, alleen werd door al dat gratis geld opeens diepzeeolie, schaliegas en teerzand financierbaar…..)

    Niet geschikt dus om de wereld te besturen, onze heren en dames macro-economen, want laten we eens het allerkleinste stapje in het heelal maken en naar onze aarde kijken vanaf de maan. Wat zien we? Een blauw planeetje, miljoenen diersoorten die altijd in een natuurlijke balans en symbiose met elkaar leefden totdat er 150 jaar geleden een apensoort ontdekte dat je door aardolie in de fik te steken meer werk kunt verzetten dan door boterhammen te eten en de armen uit de mouwen te steken. Die apensoort moordde voor die olie vervolgens in sneltreinvaart duizenden (of miljoenen, we weten het niet) diersoorten uit, snoeide de grootste bossen op aarde en begon de atmosfeer te vergiftigen. Dat allemaal in opdracht van apen die zichzelf “economen” noemden en de overige apen er van probeerden te overtuigen dat er niks belangrijkers is dan snippers groen papier te verzamelen in een spelletje dat ze “exponentiële groei noemden” maar waarvan er nog niet één heeft uitgelegd hoe je zoiets op een gesloten systeem als de Aarde vol kan houden zonder catastrofaal einde.

    We zijn nu op het punt aangekomen dat de overige apen zich groeperen en tegen de “economische apen” in de pen klimmen en zeggen: “niet elk probleem op aarde is een economisch probleem”. Het klimaatbeleid bijvoorbeeld is een moreel vraagstuk : hoe gaan wij, nu levende apen, ervoor zorgen dat we ophouden bossen te snoeien, diersoorten uit te moorden, ophouden met de atmosfeer verzieken, zodat we onze kinderen in ieder geval de kans geven het samenleven met de andere planeetbewoners te herstellen.

    Waarschijnlijk begint het ermee minder waarde te hechten aan het heen en weer schuiven van die stukjes groen papier en ons weer wat meer op onze overige planeetbewoners te richten. Dus ja meneer Hoogduin, ik blijf er bij:

    When you’re an economist, everything looks like an economic problem.

    Omdat jullie overal de dienst uitmaken wil nog niet zeggen dat jullie daarom gelijk hebben.

    * zelfs van bedrijfseconomie kan gezegd worden dat de duurzaamheidsvraag maar zelden integraal onderdeel is van het onderhanden vraagstuk.

    Nabrander :’Overigens heeft de heer Hoogduin het hart wel op de goede plaats :
    20140615-093100-34260063.jpg

    Ik lees alleen de krant al 30 jaar verkeerd blijkbaar : overal waar “economie” staat moet ik “Morele klimaatwetenschap” lezen 🙂

    PS Dit stuk van John Broome dat mijn menig op een waarlijk filosofische manier verwoordt is zeer de moeite waard!

    TwitterVolgen