Afscheid van m’n zusje

** ik leg 3 handjes Aarde uit Kirstens moestuin op haar kist **

26 Augustus Gerard, Pa, opa

28 Augustus Mieke, Ma, oma

30 Augustus Kirsten

De nieuwe verjaardagskalender ….. (Kir hield altijd wel van wat drama)

De begrafenisondernemer wees ons er woensdag op dat je vieze nagels had, hij zou zorgen dat dat weer helemaal netjes zou worden. Maar we vroegen hem het zo te laten…

rouwrandjes noemen ze deze geloof ik ….

 

Verdomme Kir,

Ik ben het eigenlijk wel zat om hier te staan, weet je dat?

Het minste wat je had kunnen doen was een of ander bizarre ziekte krijgen zodat we nog een half jaartje naar het ziekenhuis hadden gekund, om wéér een schriftje te vullen met die heerlijke zwartgallige Boelen-humor waar we met z’n allen zo goed in zijn geworden de afgelopen 25 jaar. We hebben een boekenplankje vol van die schriftjes.

Maar het heeft niet zo mogen zijn…..

Jij en ik hadden geen heel intense relatie, we spraken elkaar een paar keer per jaar, en dan nog liever in de tuin lekker barbecueën bij jou of mij dan via de telefoon, en het was ook goed zo.

Onze broer-zus relatie concentreerde zich eigenlijk meer in een aantal intensieve episodes dan dat ie voortkabbelde.

Zo deden we samen een duikcursus op Aruba waar we met ons verse duik-diploma duikflessen huurden en op jacht gingen naar vliegtuigwrakken vol Baracuda’s en schildpadden. Op een van onze eerste duiktrips vlogen we samen lachend en gierend door een onderwaterkanaal waar het net eb werd. Wisten wij veel, naar buiten ging geweldig, zwevend langs de mooiste koraalriffen op aarde.(SUPERMAN). We kenden alle vissen bij naam, en vooral de REDLIPBLENNIE, zoals jij dat uitsprak,  is me altijd bijgebleven. Op de terugweg ontdekten we dat de stroming die op de heenweg zo leuk was geweest op de terugweg eigenlijk gevaarlijk sterk was, we moesten ons met grote kracht aan de rotsen terug klauteren naar de kant. Uitgeput kwamen we samen aan de kant, elkaar aankijkend zo van….. OKEEEEE, dat was behoorlijk dom”.  We hebben nooit iemand vertelt hoe link het eigenlijk was en gingen de volgende dag lekker opnieuw duiken. Wat een ervaring!

Redlip Blenny. © Sharon Baron, All Rights Reserved.

Een poos later trof ik je tijdens mijn vakantie door Amerika in Bosten waar je au pair was, helemaal alleen, in je uppie, STOERRRR. Lachen gieren brullen om die rare Amerikanen met hun emmers pindakaas en jam, en samen naar een echte baseballwedstrijd.

Later had ik weleens moeilijke gesprekken met je die eigenlijk Pa had moeten voeren. Althans, ik vond dat ik mijn gedachten over keuzes die je wel of niet maakte met je moest delen. Was vast niet altijd makkelijk voor je, maar ik geloof dat je zo ongeveer al mijn advies naast je neer hebt gelegd. En GOD wat ben ik daar achteraf blij mee!

Kijk hier nou eens! Je drie schatten van kinderen, Jaimy, mijn mooie stoere nicht, en Sem en Mike die me woensdag voor het eerst inmaakten met “bekminton”. Samen met Maurice kocht je een oude boerderij waar jullie je droom gingen waarmaken. Pa zou denk ik een waterdichter huisje voor jullie uitgezocht hebben, maar die kon er gelukkig niks meer over zeggen. Jullie hadden je boerderij, met schuren, werkplaats een stuk land en zelfs een eigen wervelstorm. Voor 1x trof het geluk jullie en zwermde die precies om de boerderij heen.

Je hebt Maurice, je kinderen, een halve dierentuin en jouw moestuin en stiekem zijn we allemaal stik jaloers dat jij WEL zo jong al je droom achterna bent gegaan. Misschien niet met een vastomlijnd plan maar wel met het lef om er maar gewoon aan te beginnen omdat je wist DAT was wat je wilde.

En weet je, grote broer heeft zich ook door jou laten inspireren toen ik besloot om voor mezelf te beginnen. Gewoon aan een droom beginnen te bouwen, ook als het plan vooraf nog niet helemaal helder is. Dankjewel voor je inspiratie lieve Kir.

Enne, Jaimy, Sem en Mike. Laat nooit iemand je wijsmaken dat vieze nagels niet netjes zijn, want hier, dit hier, DAT is pas leven, en dat is wat jullie mama met jullie gedaan heeft, vergeet dat nooit!

(Kirsten werd 44 jaar en overleed 30 augustus 2017 zomaar, in haar slaap, aan een hartstilstand. Ze laat haar man Maurice, dochter Jaimy, en zoontjes Sem en  Mike na)

 


Reacties

Eén reactie op “Afscheid van m’n zusje”

  1. Goede morgen Lars,
    Ben na een aantal ik weet niet eens meer hoe laat ik leef weken even tijdens de koffie wat meldingen en berichten aan het opschonen, kom ik dit tegen..
    Als eerste heel veel sterkte toegewenst met het verlies, ook voor het gezin wat wordt achter gelaten.
    Een dergelijk plotseling verlies is iets wat je niet eens moet willen bevatten denk ik. Er mee omgaan, ja hoe dan? Het zal allemaal een deel van je leven blijven, en een beetje wegebben maar soms opeens terugkomen.. hoort er allemaal bij, kunnen we helaas niets aan veranderen.. wel ben ik blij om te lezen dat je goede herinneringen hebt. Bewaar en koester die, is het enige wat ik je mee kan geven.
    Oprecht meelevend..
    Tinus de Vreugd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *